"Είμαστε όλοι εξωγήινοι", υποστηρίζει κορυφαίος επιστήμων, πρωτεργάτης της "θεωρίας της πανσπερμίας"

Οι άνθρωποι και οι άλλοι ζωντανοί οργανισμοί ήρθαν στη Γη από το διάστημα, με "όχημα" τους περιπλανώμενους κομήτες, κάτι που επιβεβαιώνεται από τα νέα αστρονομικά στοιχεία που συνεχώς έρχονται στο φως, σύμφωνα με κορυφαίο βρετανό επιστήμονα.

Ο καθηγητής Τσάντρα Γουικραμασίνγκε, διευθυντής του Κέντρου Αστροβιολογίας του πανεπιστημίου του Κάρντιφ, σε άρθρο του στο "International Journal of Astrobiology" (Διεθνές Περιοδικό Αστροβιολογίας) του πανεπιστημίου Κέιμπριτζ, σύμφωνα με το BBC και τη βρετανική "Τέλεγκραφ", τονίζει ότι η γήινη ζωή έχει κοσμική προέλευση, αλλά ένα "πολιτισμικό φράγμα" εμποδίζει τους ανθρώπους του πλανήτη να παραδεχθούν τη διαστημική τους καταγωγή.

Όπως αναφέρει, η αστρονομία συνεχίζει να αποκαλύπτει την παρουσία οργανικών μορίων και οργανικής "σκόνης" σε μια τεράστια κοσμική κλίμακα, που καλύπτει το ένα τρίτο περίπου του συνολικού διαστρικού άνθρακα. Εκτιμά ότι όπως στη Γη η οργανική ύλη, που έχει αποθηκευτεί στη διάρκεια δισεκατομμυρίων ετών και ανιχνεύεται στα γεωλογικά στρώματα, κατά βάση προέρχεται από τη σταδιακή αποσύνθεση ζώντων κυττάρων, έτσι και στο αχανές διάστημα η διαστρική οργανική ύλη έχει βιολογική προέλευση, από αποσυντεθειμένα βακτήρια και μικρόβια.

Ο Γουικραμασίνγκε εκτιμά ότι, καθώς φέτος ξεκίνησε μια νέα δεκαετία, η δεύτερη του 21ού αιώνα, ήρθε η ώρα, μετά από μεγάλη καθυστέρηση, η ανθρωπότητα να αναγνωρίσει πια την εξωγήινη καταγωγή της και την ύπαρξη εξωγήινης ζωής σε κοσμική κλίμακα.

Ο διάσημος επιστήμων, ο οποίος γεννήθηκε στη Σρι Λάνκα το 1939, υπήρξε μαθητής και συνεργάτης του διάσημου βρετανού αστρονόμου Φρεντ Χόιλ, μαζί με τον οποίο υπήρξαν, στη δεκαετία του ΄60, οι πρωτεργάτες της θεωρίας της "πανσπερμίας", σύμφωνα με την οποία η ζωή είναι διάχυτη στο σύμπαν και διασπείρεται συνεχώς, με τον τρόπο αυτό φθάνοντας και στη Γη.

Σύμφωνα με τον Γουικραμασίνγκε, οι πρώτοι "σπόροι" της ζωής έφτασαν με κομήτες που έπεσαν στον πλανήτη μας πριν περίπου 3,8 δισ. χρόνια. Ήσαν μικρόβια και άλλοι μικροοργανισμοί, που τελικά εξελίχτηκαν για να δημιουργήσουν τη βιοποικιλότητα που σήμερα βλέπουμε στη Γη.

"Ναι, είμαστε όλοι εξωγήινοι, μοιραζόμαστε μια κοσμική καταγωγή", τονίζει. «Κάθε φορά που ένα νέο πλανητικό σύστημα σχηματίζεται, λίγα μικρόβια που επιβιώνουν, βρίσκουν το δρόμο τους σε κάποιους κομήτες. Μετά αυτά πολλαπλασιάζονται και 'σπέρνονται' σε άλλους πλανήτες. Είμαστε, έτσι, τμήμα μιας ενιαίας αλυσίδας που εκτείνεται σε ένα μεγάλο τμήμα του Κόσμου. Τα επιστημονικά στοιχεία δείχνουν αναμφισβήτητα προς αυτή την κατεύθυνση", προσθέτει.

Ουσιαστικά, όπως πιστεύει, πρόκειται για μια κυκλική διαδικασία μεταφοράς της ζωής από πλανήτη σε πλανήτη (χωρίς την μεσολάβηση εξωγήινων κατ' ανάγκην!). Οι κομήτες πέφτουν πάνω σε πλανήτες και σπρώχνουν την οργανική ύλη στο διάστημα. Ένα μέρος από αυτή την ύλη επιβιώνει πάνω σε κομήτες και μεταφέρεται έτσι, με την επόμενη πρόσκρουση, σε άλλο πλανήτη κ.ο.κ. στην πορεία δισεκατομμυρίων ετών.

Πάντως ο κεϊλανο-βρετανός αστρονόμος παραδέχεται ότι η θεωρία του δεν μπορεί να εξηγήσει πώς άρχισε πραγματικά η ζωή για πρώτη φορά κάπου στο σύμπαν. "Αν και δεν έχουμε ξεκάθαρη γνώση για το πώς η ζωή ξεκίνησε στην αρχή, από τη στιγμή που αυτό συνέβη, άρχισε την εξάπλωσή της στον Κόσμο και η επιβίωσή της ήταν αναπόφευκτη", υποστηρίζει.

Ο Γουικραμασίνγκε και η θεωρία της πανσπερμίας αντιτίθενται στην εναλλακτική -και πιο δημοφιλή μεταξύ των επιστημόνων μέχρι στιγμής- θεωρία ότι η ζωή στη Γη ξεκίνησε από μια "πρωταρχική σούπα" χημικών στοιχείων, από όπου, με τις κατάλληλες περιβαλλοντικές συνθήκες και μετά από πολλές "δοκιμές" και τύχη, ξεπήδησαν τα πρώτα οργανικά μόρια, που αποτέλεσαν την απαρχή της μακράς εξελικτικής πορείας της ζωής.

Ο 70χρονος αστροβιολόγος αντιτείνει ότι, κατά τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, πολλές επιστημονικές έρευνες έδειξαν ότι μεγάλες εκτάσεις του γαλαξία μας είναι "σπαρμένες" με γιγάντια σύννεφα σκόνης γεμάτης οργανικά μόρια. Όπως αναφέρει, η φασματοσκοπική ανάλυση αυτών των οργανικών μορίων δείχνει ότι στην πραγματικότητα είναι απομεινάρια βακτηρίων που έχουν πια διασπαστεί. "Τα διαστρικά νέφη φαίνονται να είναι τα νεκροταφεία και όχι τα λίκνα της ζωής", γράφει στο άρθρο του.