Οι εκφράσεις του προσώπου επηρεάζονται από τα συναισθήματα, δεν αποκλείεται όμως να ισχύει και το αντίστροφο: Ενέσεις Botox, που εμποδίζουν το μέτωπο να συνοφρυώνεται σε ένδειξη δυσαρέσκειας, ίσως αρκούν για να μετριάσουν τα αρνητικά συναίσθηματα.Η τελευταία μελέτη βασίζεται στην παλιά υπόθεση των ψυχολόγων ότι οι κινήσεις του σώματος και οι εκφράσεις του προσώπου όχι μόνο επηρεάζονται από τις σκέψεις και τα συναισθήματα αλλά μπορούν και να τα επηρεάζουν σε έναν κύκλο θετικής ανάδρασης.
«Εδώ και καιρό υπάρχει αυτή η ιδέα στην ψυχολογία που ονομάζεται υπόθεση της προσωπικής ανάδρασης» εξηγεί ο Ντέιβιντ Χάβας, μέλος της ερευνητικής ομάδας στο Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν στο Μάντισον. «Ουσιαστικά λέει ότι, όταν χαμογελάς, ολόκληρος ο κόσμος χαμογελά μαζί σου. Είναι ένα παλιό τραγούδι, είναι όμως σωστό. Η μελέτη μας υποδεικνύει ότι ισχύει και το αντίστροφο: Όταν δεν συνοφρυώνεσαι, ο κόσμος μοιάζει λιγότερο θυμωμένος και θλιμμένος» αναφέρει.
Η ομάδα του Χάβας πειραματίστηκε με 40 άτομα στα οποία είχαν γίνει ενέσεις αλλαντοτοξίνης (Botox) ανάμεσα στα φρύδια. Η τοξίνη παραλύει τους μύες και εμποδίζει τις μυικές συσπάσεις που προκαλούν συνοφρύωμα και ρυτίδες.
Οι εθελοντές κλήθηκαν απλώς να διαβάσουν μια σειρά προτάσεων πριν κάνουν τις ενέσεις και το ίδιο πείραμα επαναλήφθηκε δύο εβδομάδες μετά τις ενέσεις.
Ορισμένες από τις προτάσεις είχαν οργισμένο ή αρνητικό περιεχόμενο (π.χ. Ανοίγεις τα εισερχόμενα e-mail στα γενέθλιά σου και δεν βρίσκεις νέα μηνύματα) ή αντίθετα ήταν ευχάριστα (π.χ. Οι νεροτσουλίθρες είναι δροσιστικές μια καυτή καλοκαιρινή ημέρα).
Όταν ολοκλήρωναν την ανάγνωση κάθε πρότασης, τα υποκείμενα έπρεπε να πατούν αμέσως ένα κουμπί. Περιοδικά, οι ερευνητές ρωτούσαν τους εθελοντές αν είχαν καταλάβει τι έλεγε κάθε φράση. Ο χρόνος που χρειαζόταν ο εθελοντής για να διαβάσει την πρόταση θεωρήθηκε ενδεικτικός του πόσο καλά είχε αντιληφθεί το συναισθηματικό περιεχομενο της φράσης.
Η ανάλυση των αποτελεσμάτων έδειξε ότι οι ενέσεις Botox δεν επηρεάζουν την κατανόηση των φράσεων με θετικό περιεχόμενο, δυσχεραίνουν όμως την αντίληψη των αρνητικών συναισθημάτων. Η διαφορά στους χρόνους ήταν βέβαια μικρή, αλλά στατιστικά σημαντική, ακόμα και αν οι ίδιοι οι εθελοντές δεν αντιλαμβάνονταν διαφορές στη συναισθηματική τους κατάσταση.
Η έρευνα συνδέεει την ικανότητα έκφρασης ενός συναισθήματος (στη συγκεκριμένη περίπτωση του συναισθήματος που αντιστοιχεί στο συνοφρύωμα) με τις γλωσσικές ικανότητες του εγκεφάλου.
«Κανονικά, ο εγκέφαλος θα έστελνε σήματα στην περιφέρεια [του σώματος] να συνοφρυωθεί, και η ένταση του συνοφρυώματος θα μεταδιδόταν πίσω στον εγκέφαλο. Εδώ, όμως, ο βρόχος διακόπτεται, οπότε διαταράσσεται και η ένταση του συναισθήματος και η ικανότητά μας να το αντιλαμβανόμαστε» εξηγεί ο καθηγητής Αρθουρ Γκλένμπεργκ, επίσης μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Θεωρεί μάλιστα ότι οι πλαστικοί χειρούργοι θα έπρεπε να λαμβάνουν υπόψη το φαινόμενο όταν παρεμβαίνουν στη δυνατότητα του προσώπου να εκφράζεται.
Θεωρητικά, πάντως, η αντιρυτιδική θεραπεία στο μέτωπο ίσως βελτιώνει λίγο τη διάθεση.
Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Psychological Science.
Newsroom ΔΟΛ
