Πάρκο Κύπρου και Πατησίων : Ένας χρόνος μετά!

Εεει … Ποιος θα το πίστευε …!

Το πλατάνι ψήλωσε, μια πορτοκαλιά γέννησε τέσσερα ζουμερά πορτοκαλάκια, τα νεαρά πεύκα έβγαλαν κιόλας κουκουνάρια και το κλήμα θέλει κι άλλα στηρίγματα …

Ποιος θα το πίστευε!

Τις Κυριακές η παιδική χαρά γεμίζει από πολύχρωμα παιδιά, τα πουλιά ξαναφτιάχνουν τις φωλιές τους, μια πολυμελής οικογένεια γατιών έχει εγκατασταθεί πίσω από το βορινό τοίχο κι ένα μαύρο κακοφορμισμένο σκυλί που το φωνάζουμε «Αρνί» μας έχει κλέψει τις καρδιές!

Αν τις νύχτες περάσεις από το Πάρκο θα δεις να καίει μια φωτιά. Γύρω της, σε ένα κύκλο που όλο μεγαλώνει, κάθονται αδελφωμένοι άνθρωποι όλων των φυλών και όλων των λογιών. Αυτή η διαφορετικότητα, αυτή η ποικιλοχρωμία είναι πολύ του γούστου μας γι’ αυτό και τη στηρίζουμε.

Τα πρωινά μαμάδες με παιδιά στα καροτσάκια, γέροντες που ξαποσταίνουν στα παγκάκια, ζευγάρια ερωτευμένα περνάνε χέρι χέρι, κάποιοι αόρατοι καθαρίζουν, άλλοι ποτίζουν, ξεχορταριάζουν, συναντιούνται, συζητάνε, φωνάζουν …
Όλα μέσα!!!
Αυτό το πάρκο είναι ένα νεογέννητο βρέφος που όλοι μαζί υιοθετήσαμε.

Δεν θα τσακωθούμε για την επιμέλεια, δεν θα τα χαλάσουμε με το όνομα, δεν θα το σύρουμε στα δικαστήρια και στα «πρωινάδικα», δεν θα αφήσουμε να γίνει «μπίζνα» και προϊόν εκμετάλλευσης.

Πάνω από όλα δε θα το εμπιστευτούμε ξανά στα χέρια του δήμου Ηρώδη, που έχει επιδοθεί σε πραγματικό «παρκομάζωμα» και θέλει να μας πείσει ότι ο φυσικός χώρος του δέντρου είναι τα μπαλκόνια και οι ταράτσες, ενώ την ίδια στιγμή διαπραγματεύεται την ελάχιστη ελεύθερη γη που έχει απομείνει σ’ αυτήν την Τσιμεντούπολη, με εργολάβους και κατασκευαστικές!!

Αυτό το μικρό κομμάτι γης, πολλοί το βλέπουν σαν ζουμερό φιλέτο. Καλά θα κάνουν να σκουπίσουν τα σάλια τους κι άλλη φορά να δαγκώσουν αυτό που μπορούν να αφομοιώσουν!

Το Πάρκο δεν μπορούν να το χωνέψουν!

Απλοί άνθρωποι, αυθόρμητα κι αβίαστα υπερασπίστηκαν αυτόν τον χώρο και σίγουρα θα τα είχαν καταφέρει να εμποδίσουν το κακό, αν η επονομαζόμενοι δημοτικοί υπάλληλοι μες τα άγρια μεσάνυχτα σαν τους κλέφτες με τις μπουλντόζες και τους εκσκαφείς τους, δεν είχαν την πλήρη αρωγή και συμπαράσταση πολυάριθμων αστυνομικών δυνάμεων, που με περισσό ζήλο χτύπησαν, έσπρωξαν, τρομοκράτησαν, τραυμάτισαν τους δίκαια αγανακτισμένους πολίτες.

Σε μια έρημο από άσφαλτο και τσιμέντο όπως είναι η Κυψέλη και η ευρύτερη περιοχή των Πατησίων, τα πάρκινγκ θα έπρεπε να γίνονται πάρκα και όχι το αντίθετο.

Σ’αυτό το Πάρκο το νερό είναι δωρεάν, όπως ήταν κάποτε σε όλα τα πάρκα και τις πλατείες. Τώρα πρέπει για όλα να πληρώνουμε και ποιος ξέρει, ίσως σε λίγο καιρό όταν πια θα ’χει κοπέι και το τελευταίο δέντρο, οξυγόνο να βρίσκουμε μόνο στα φαρμακεία.

Με την ευχή αυτό το Πάρκο να είναι μόνο η αρχή για έναν καλύτερο κόσμο, για αφυπνισμένες συνειδήσεις, για την αυτοδιαχείριση στην πράξη, για τα αντανακλαστικά μας που πριν είχαν ατροφήσει, για όλη την αλήθεια που μας έδειξε όσο πικρή κι αν είναι, για την υπέρβαση του εαυτού μας όποτε έγινε, για τον σπόρο που άνθισε, για τις δυνάμεις και τις αδυναμίες που δεν ξέραμε ότι είχαμε.

Σ’ευχαριστούμε Πάρκο και χρόνια πολλά

·Κάποια μέλη της ανοιχτής συνέλευσης από το Πάρκο Κύπρου και Πατησίων.

indymedia