Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

Πώς καταφέρνουν οι τηλεφωνικές εταιρείες να εντοπίζουν πού βρίσκεται ένα κινητό τηλέφωνο;

Τα κινητά τηλέφωνα βρίσκονται διαρκώς σε επαφή με το κεντρικό σύστημα του εκάστοτε δικτύου μέσα από τις πολυάριθμες κεραίες, που είναι τοποθετημένες στην περιοχή. Οι κεραίες αναμετάδοσης είναι μικρών διαστάσεων και καλύπτουν την περιοχή μ' ένα πλέγμα από κυψέλες.

Οι διαστάσεις των κυψελών ποικίλλουν ανάλογα με την οικιστική πυκνότητα και τις εδαφικές ανωμαλίες της περιοχής, ώστε να διασφαλίζεται πάντα η καλή διάδοση των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων. Εφόσον δεχτεί το σήμα από το τερματικό (το ατομικό κινητό τηλέφωνο), το τηλεφωνικό κεντρικό σύστημα "γνωρίζει" σε ποια κυψέλη βρίσκεται ο συνδρομητής και στην περίπτωση κλήσης φροντίζει να την κατευθύνει προς την πλέον κοντινή κεραία.

Ειδικότερα, το σύστημα ETACS είναι μια τεχνολογία που εξασφαλίζει διαρκή "διάλογο" ανάμεσα στο κινητό του κάθε ξεχωριστού χρήστη με το υπάρχον δίκτυο, έτσι ώστε να εντοπίζεται συνεχώς η θέση του. Αντίθετα, στο σύστημα GSM η επικοινωνία ανάμεσα στο κινητό του κάθε χρήστη και στο κεντρικό σύστημα γίνεται με μικρότερη συχνότητα, με αποτέλεσμα να εξοικονομείται σημαντική ποσότητα ενέργειας και κατά συνέπεια να επιτυγχάνεται μεγαλύτερη διάρκεια στην μπαταρία.

Στα δορυφορικά τηλέφωνα, τα οποία ακόμα σπανίζουν, η συσκευή συνδέεται κατευθείαν με το δορυφόρο που βρίσκεται σε τροχιά. Το σύστημα είναι παρόμοιο μ' εκείνο των κινητών, αλλά οι κυψέλες είναι κατά πολύ μεγαλύτερες. Επιπλέον αρκούν λίγες δεκάδες δορυφόροι για να εξασφαλιστεί η κάλυψη ολόκληρης της Γης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου